Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Καταγγελία του Θ. Ηλιόπουλου στην 22η ημέρα απεργία πείνας

Το ημερολόγιο δείχνει 29 Ιουλίου του 2009.
Βρίσκομαι στην 20η μέρα απεργίας πείνας, φανερά εξαντλημένος και νευριασμένος με το νοσοκομειακό σύστημα των φυλακών. Όλοι τάχα μου ενδιαφέρονται για μένα, για τη ζωή του συνανθρώπου τους, μα κανείς δεν έχει φροντίσει, «δεν έχει την αρμοδιότητα» να γίνουν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις ώστε να μεταφερθώ στο νοσοκομείο των κρατουμένων.
Η καθημερινή ταλαιπωρία των εξετάσεων καταβάλει ολοένα τον οργανισμό μου ιδίως δε, η χθεσινή που με βρήκε στο πέρα δώθε επί 2μιση ώρες, ώστε να εξεταστούν τα ζωτικά μου όργανα και να παραπεμφθώ σε εξετάσεις αίματος.
«είμαι σε πρώτη προτεραιότητα για αυτές».
Θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 3 Αυγούστου, όταν θα βρίσκομαι ήδη στην 25 ημέρα απεργίας πείνας…
Παρότι που καίω πλέον μυϊκό ιστό και η πίεση και το ζάχαρο μου βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Βέβαια το ότι κρατιέμαι στα πόδια μου, που η ψυχή μου ξέρει πως, θάβεται από κακεντρέχειες του τύπου: «αυτός τρώει κρυφά»



Εις το επανιδειν

Θοδωρής Ηλιόπουλος
Από τα νεκροσέντονα των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού





ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ

24-07-2009

Εξέτασα σήμερα στο ιατρείο των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού τον κρατούμενο κ. Θεόδωρο Ηλιόπουλο, 31 ετών, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από την 10η 7ου 2009.

Το σωματικό του βάρος είναι 56 Kgr (η μικρή σχετικά απώλεια βάρους οφείλεται στον σωματότυπο του ασθενούς-βάρος εκκίνησης απεργίας πείνας 60 Kgr), έχει όμως, σε σχέση με την προηγούμενη εξέταση, αρχίσει να εμφανίζει απώλεια μυϊκής μάζας. Εμφανίζει έντονη καταβολή και αδυναμία ενώ αναφέρει υπνηλία κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Δεν έχει εμφανίσει παρά μόνον ένα υπογλυκαιμικό επεισόδιο, πάσχει όμως από ορθοστατική υπόταση (ξαπλωμένος έχει συστολική ΑΠ 100 mmHg και όρθιος 85-90 mmHg). Είναι έντονα ωχρός.

Δεδομένου ότι 1. ο σωματότυπος του ασθενούς είναι τέτοιος ώστε δεν θα εκδηλώσει άμεσα μεγάλη απώλεια σωματικού βάρους, αναμένεται όμως να έχει στο άμεσο μέλλον επιπλέον απώλεια μυϊκού ιστού, συμπεριλαμβανομένου και του μυοκαρδίου, 2. δεν έχει υποβληθεί έως τώρα σε εργαστηριακές εξετάσεις που είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν, και τέλος 3. της ορθοστατικής υποτάσεως,

είναι επιβεβλημένη η άμεση μεταφορά του σε χώρο αυξημένης φροντίδας (νοσοκομείο κρατουμένων ή κρατικό νοσοκομείο) προκειμένου να προληφθεί οποιαδήποτε βλάβη στην σωματική του υγεία.

Η γιατρός

Όλγα Κοσμοπούλου
ειδική παθολόγος, επιμελήτρια Α΄ ΕΣΥ

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Απεργία πείνας του Θ.Ήλιόπουλου

Σημερα, 9 Ιουλίου 2009

Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή , όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου .

Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες , έχουν όλοι αποφυλακιστεί.

Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση .

Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.

Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.
Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.
Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.

Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.

Από τώρα τους ευχαριστώ.
Θοδωρης Ηλιοπουλος
Φυλακές Κορυδαλού